Uniwersalne projektowanie jest głównym i dominującym sposobem zapewniania standardów dostępności i wsparcia na Uczelni – dotyczy wszystkich inwestycji i obiektów, w tym budynków, procedur, organizacji Uczelni, rekrutacji, kształcenia i innych usług itp.
Projektowanie uniwersalne to projektowanie dla wszystkich, czyli koncepcja projektowania otoczenia, w taki sposób by mogło być ono użytkowane przez wszystkich ludzi lub w możliwie szerokim zakresie, bez potrzeby adaptacji lub specjalnego dostosowywania. Uniwersalne projektowanie nie wyklucza pomocy technicznych dla szczególnych grup osób (np. z niepełnosprawnościami), jeżeli jest to potrzebne.
Koncepcja projektowania uniwersalnego uwzględnia osiem zasad:
- sprawiedliwe wykorzystanie – projekt jest użyteczny i atrakcyjny dla ludzi o różnych umiejętnościach i możliwościach;
- elastyczność użycia – projektowaniu z uwzględnieniem w jak największym stopniu preferencji i możliwości różnych grup użytkowników, a także zapewnieniem możliwości personalizacji efektów i zastosowań, m.in. możliwość wyboru metody użycia oraz zróżnicowanie tempa interakcji;
- dostępność i czytelność informacji – zapewnienie skutecznego przepływu informacji o przedsięwzięciu lub produkcie do każdego potencjalnego użytkownika, niezależnie od jego możliwości percepcyjnych, uwzględniające różne metody prezentacji istotnych informacji;
- niski poziom wysiłku fizycznego – uwzględnia projektowanie w taki sposób, aby produkt był efektywny, wygodny i wymagał minimalnego wysiłku użytkownika; podejmowane przez użytkowników działania mające na celu wejście w interakcje nie mogą prowadzić do znacznego wysiłku fizycznego, należy minimalizować koszty wykorzystania efektów projektu lub produktu;
- odpowiednie wymiary i przestrzeń – uwzględnianie odpowiednich rozmiarów produktu lub przestrzeni interakcji; należy zagwarantować przestrzeń potrzebną do nawiązania kontaktu i obsługi, niezależnie od postury, mobilności czy innych cech użytkownika;
- prosta i intuicyjna obsługa – zaprojektowanie produktu w taki sposób, aby korzystanie z niego nie nastręczało dużych trudności, tzn. zasady użytkowania powinny być zrozumiałe niezależnie od doświadczenia, zakresu wiedzy i umiejętności, czy obecnego poziomu koncentracji użytkownika; nie powinno już być potrzeby dodatkowej adaptacji produktu do potrzeb poszczególnych grup osób z niepełnosprawnościami z zastrzeżeniem, że nie należy ustanawiać rozwiązań przeznaczonych specjalnie dla tych grup, nie powinno się też podkreślać w żaden sposób, iż produkt został zaprojektowany specjalnie na potrzeby osób z niepełnosprawnością;
- tolerancja dla błędów – projektowanie produktów i przedsięwzięć w taki sposób, aby minimalizować skutki przypadkowych i nieprawidłowych działań, np. ostrzegać przed błędami, zabezpieczać efekty dotychczasowej pracy w razie awarii;
- percepcja równości – minimalizowanie możliwości indywidualnego postrzegania projektu jako dyskryminującego; ułatwienia nie mogą stygmatyzować niepełnosprawności lub innych okoliczności ograniczających sprawność użytkowników.
Poradnik
